گرگم به هوای خودم

مجموعه شعر "گرگم به هوای خودم" حاصل فعالیتی ده‌ساله در میانه‌ی 1382 تا سال 92 می‌باشد؛ شعرهایی که برطبق ساز و کار چاپ‌و نشر در ایران می‌توانسته‌اند به زندگی کاغذی خود ادامه دهند. در گزینش شعرها به این مسئله فکر شده است چرا که رگ متنْ زیر تیغ سانسور بریده می‌شود و سرآخر، اثر می‌میرد. همین‌طور مؤلف در چینش شعرها به روند ده‌ساله نظرداشته و شعرها را برطبق سال تولید/تولد در صفحه‌بندی کتاب لحاظ کرده است، از این‌رو مخاطبِ این‌مجموعه بی‌تردید با نوعی انسجام در بافت‌و ساخت‌و زبان و حتا رویکرد مشخص به فلان‌و بهمان جریان شعری، مواجه نخواهد بود. این شعرها حاصل پروسه‌ی پرسه‌گردی‌ست؛ پرسه‌ی یک‌سوژه میان نسبت‌اش با نیروهای متنافر و متعدد.
کتاب "گرگم به هوای خودم" در نخستین جایزه شعر احمد شاملو (آذرماه 94) در میان 22 اثر برتر در مرحله ی نخست داوری قرارگرفت.
داوران مرحله ی اول این جایزه ی مستقل از بین 159 کتاب شعر منتشرشده در سال 1393، 22 اثر را شایسته ی راه یافتن به مرحله ی دوم تشخیص دادند.